به گزارش میثاق نیوز

رهبر انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران کنگره شهدای استان زنجان: شهر باید به نام شهیدان مزیّن باشد

بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران کنگره سه هزار و ۵۳۵ شهید استان زنجان منتشر شد.

به گزارش میثاق نیوز

رئیسی: بدنبال توسعه روابط با کشور‌های آمریکای لاتین به ویژه ونزوئلا هستیم

رئیس جمهور روابط با کشور ونزوئلا را دوستانه و رو به توسعه توصیف کرد.

به گزارش میثاق نیوز

همه با هم برای ایران قوی+مردم پیروز میدان انتخابات

ورای نقش ایجابی رئیسی و خصوصیات منحصر به فرد وی اعم از محبوبیت فوق‌العاده مردمی، کارنامه مثبت در قوه قضائیه و آستان قدس رضوی و همچنین اخلاق محوری او در خلال رقابت های انتخاباتی، نقش‌آفرینی سرنوشت‌ساز سه شخصیت سیاسی دیگر در حصول این موفقیت نیز قابل تحلیل است.

به گزارش میثاق نیوز

تمدید وضعیت اضطرای ایران توسط بایدن

بایدن «وضعیت اضطراری ملی» در قبال ایران را که پس از پیروزی انقلاب اسلامی توسط جیمی کارتر به اجرا گذاشته شد، برای یکسال دیگر تمدید کرد.

 فاطمه زهرا نصراللهی، جلسات استماع برای رسیدگی به ایرادات مقدماتی ایالات متحده و ملاحظات و پاسخ‌های ایران در مورد صلاحیت دیوان بین المللی دادگستری در پرونده‌ شکایت ایران از آمریکا به موجب نقض تعهدات خود در عهدنامه ۱۹۵۵ مودت، روابط کنسولی و حقوق کنسولی از امروز تا ۳۱ شهریورماه ۱۳۹۹ در مقر دیوان واقع در لاهه هلند برگزار می‌شود. 

دولت ایران پرونده‌ مزبور را که با بهره گیری از وکلای معتبر خارجی و حقوق دانان برجسته‌ی داخلی تنظیم شده، تا احقاق حقوق ملت ایران پیگیری می‌کند که در این گزارش به برخی نکات درباره حقوق و حقایق پرونده می‌پردازیم.

برچسب‌ها: ققنوس آشنا , اسرائیل , یلعون , ایران

  
   این سایت خبری در ادامه افزود: «ایران سه نقطه قوت دارد و اگر همه جهانیان هم جمع شوند نخواهند توانست این نقاط قوت را از آن بگیرند. یکی از نقاط قوت مسئله مکتب خالصانه ای است که ساخت سلاح هسته ای که به کشتار جمعی بیگناهان می انجامد را حرام می داند. فتوایی که مرجعیت عالی ایران صادر کرد.» 
 این سایت خبری در ادامه خاطرنشان کرد: «همه تلاش های بی دریغ غرب و تحریم ایران اسلامی نتوانست تا از مقاومت ایرانی ها بکاهد و آنان همچنان مقاومت خود را بر حق استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای به همه نشان داده اند.» 
 این سایت خبری در ادامه افزود: «ایرانی ها تواستند تا قبل از توافق همه تحریم ها را بی اثر کرده و روسیه را با اهداف تهران هماهنگ کنند و مسکو به صراحت اعلام کرد هر اندازه كه ایران از سلاح  نیاز پیدا خواهد کرد، بدون توجه به تحریم تسلیحاتی در اختیارش قرار خواهد گرفت.»        
   
این سایت خبری در ادامه خاطرنشان کرد: «دومین نقطه قوت ایران این است که به سلاح هسته ای نیاز نخواهد داشت؛ چرا که این سلاح به یک سلاح بازدارنده تبدیل شده و دیگر سلاح راهبردی و دفاعی محسوب نمی شود و تنها در جنگ های سرد کاربرد دارد. حال آنکه ایران به قدرتی مستقل تبدیل شده که بر ارتش های مزدور منطقه چیره شده است.» 
  این سایت خبری در ادامه اظهار داشت: «نقطه قوت سومی که ایرانی ها دارند این است که روی مسئله "بازرسی مطلق" از تأسیسات هسته ای خط کشیدند و در سفر آمانو به تهران بازرسی مشروط و زیر نظر ایران و با موافقت سازمان ملل را در شرائط خاصی مانند اثبات نقض نکردن توافق قبول کردند.» 
 
  این سایت خبری در پایان گزارش داد: «این نقاط قوت باعث شد تا ایران در منطقه و در میان کشورهای عربی به یک قدرت محوری تبدیل شود؛ چرا که ارتش های منطقه غالبا مزدور غربی ها بوده ولی ایران بر خلاف خاندان های حاکم بر اعراب از یک قدرت مستقل برخوردار شده که فناوری پیروزی بر دشمن را کسب کرده است.» 

  
   این سایت خبری در ادامه افزود: «ایران سه نقطه قوت دارد و اگر همه جهانیان هم جمع شوند نخواهند توانست این نقاط قوت را از آن بگیرند. یکی از نقاط قوت مسئله مکتب خالصانه ای است که ساخت سلاح هسته ای که به کشتار جمعی بیگناهان می انجامد را حرام می داند. فتوایی که مرجعیت عالی ایران صادر کرد.» 
 این سایت خبری در ادامه خاطرنشان کرد: «همه تلاش های بی دریغ غرب و تحریم ایران اسلامی نتوانست تا از مقاومت ایرانی ها بکاهد و آنان همچنان مقاومت خود را بر حق استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای به همه نشان داده اند.» 
 این سایت خبری در ادامه افزود: «ایرانی ها تواستند تا قبل از توافق همه تحریم ها را بی اثر کرده و روسیه را با اهداف تهران هماهنگ کنند و مسکو به صراحت اعلام کرد هر اندازه كه ایران از سلاح  نیاز پیدا خواهد کرد، بدون توجه به تحریم تسلیحاتی در اختیارش قرار خواهد گرفت.»        
   
این سایت خبری در ادامه خاطرنشان کرد: «دومین نقطه قوت ایران این است که به سلاح هسته ای نیاز نخواهد داشت؛ چرا که این سلاح به یک سلاح بازدارنده تبدیل شده و دیگر سلاح راهبردی و دفاعی محسوب نمی شود و تنها در جنگ های سرد کاربرد دارد. حال آنکه ایران به قدرتی مستقل تبدیل شده که بر ارتش های مزدور منطقه چیره شده است.» 
  این سایت خبری در ادامه اظهار داشت: «نقطه قوت سومی که ایرانی ها دارند این است که روی مسئله "بازرسی مطلق" از تأسیسات هسته ای خط کشیدند و در سفر آمانو به تهران بازرسی مشروط و زیر نظر ایران و با موافقت سازمان ملل را در شرائط خاصی مانند اثبات نقض نکردن توافق قبول کردند.» 
 
  این سایت خبری در پایان گزارش داد: «این نقاط قوت باعث شد تا ایران در منطقه و در میان کشورهای عربی به یک قدرت محوری تبدیل شود؛ چرا که ارتش های منطقه غالبا مزدور غربی ها بوده ولی ایران بر خلاف خاندان های حاکم بر اعراب از یک قدرت مستقل برخوردار شده که فناوری پیروزی بر دشمن را کسب کرده است.» 

رابطه بین بی‌اعتمادی ایران به واشنگتن و نفوذ صهیونیست‌ها در کاخ سفید

سامانه های نصب شده روی پهپادهای ایرانی این قابلیت را در اختیار آنها قرار می دهد که بدون دریافت هیچگونه اطلاعات هدایتی از ایستگاه زمینی تا مسافتی که سوخت موجود اجازه می دهد توسط GPS روی مسیر از پیش تعیین شده حرکت کرده و پس از بازگشت در محدوده قابل تعریف قبلی شروع به گرفتن اطلاعات کند.

پهپادها و حفاظت آنها از مرزها

  کنترل مرزها در برابر تجاوزات خارجی، نفوذ بیگانگان و سایر عوامل مخرب از جمله مسائلی است که از ابتدای تشکیل کشورها و تمدن ها مورد نظر بوده و همیشه عملیاتی سخت و هزینه بر به حساب می آمده است. در دهه های اخیر با اختراع وسایل پرنده بحث کنترل از آسمان، در حوزه تامین امنیت مرزها به یک پدیده ثابت در عمده کشورهای جهان از جمله ایران بدل شده است.

یکی از نمونه های بسیار موفق در این حوزه در خارج از ایران مربوط به ایالتهای تگزاس و آریزونای آمریکا است. از سال ۲۰۰۵ میلادی پهپادهای مختلفی از جمله مدل پردیتور گشت خود بر فراز مرز این دو ایالت با کشور مکزیک را آغاز کردند. در فاصله سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰میلادی این پهپادها باعث کشف و ضبط چیزی در حدود ۱۱ تن ماری جوانا و همچنین بازداشت ۵ هزار مهاجر غیر قانونی شدند. این خود به تنهایی می تواند یک نمونه موفق از اثربخشی بالای پهپادها در بحث کنترل مرزها باشد.

 پردیتورهای مرزبانی آمریکا

سخنان اخیر سردار پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران مبنی بر تجهیز “نزسا” به پهپادهای پیشرفته شناسایی و تهاجمی برای حفاظت از مناطق مرزی، نشان داد کشورمان در این زمینه نیز سرمایه گذاری مناسبی انجام داده و حال باید به تشریح اهمیت این مسئله و مزایای آن برای افزایش توان دفاعی کشور پرداخت.

نگاهی به نقشه جغرافیایی کشور این نکته را مشخص می کند که ایران به عنوان کشوری وسیع، از مناطق مختلف آب و هوایی در نقاط مرزی خود مثل مناطق گرم و کویری در شرق و جنوب شرق، کوه های بلند و سر به فلک کشیده با آب و هوایی سرد در غرب و شمال غرب و سایر تنوع های جغرافیایی بهره می برد. وسیع بودن این مناطق به همراه شرایط سخت آب و هوایی نگهداری و مرزبانی از این مناطق توسط نفرات پیاده را بی نهایت مشکل می کند. استفاده از بسیاری از خوردروهای نظامی نیز در این مناطق یا ناممکن و یا بسیار سخت خواهد بود.

 نکته بعدی این که در این خصوص باید متذکر شد فشار وارده بر نیروهای انسانی در این مناطق است. گرما و یا سرمای زیاد، ارتفاع بالا، بروز طوفان شن، مه شدید و یا برف و بوران همه و همه می تواند توانایی و بازدهی نفرات گشتی در مرز را شدیدا کاهش داده و حتی در موارد حاد به مرگ نیروها منجر شود.

با این اوصاف، بایستی به پرنده های بدون سرنشین به عنوان گزینه جایگزین اشاره کرد. این پهپادها می توانند با پرواز در مدت زمان های طولانی در ارتفاع بالا، در شب و روز و در هر شرایط آب و هوایی به رصد شرایط و انتقال اطلاعات بپردازد. خوشبختانه در این حوزه نیز کشورمان دست غنی داشته و می تواند با استفاده از حجم گسترده ای از پهپادهای شناسایی خود، این مهم را به انجام برساند که در این گزارش به بعضی از آنها اشاره می کنیم.

باید توجه داشت که از سالها قبل، بحث کنترل و نظارت آنلاین بر مناطق استراتژیکی مانند تنگه هرمز، در دستور نیروهای مسلح کشورمان بوده و “هد هد” های ایرانی در این مناطق کارنامه درخشان و اطمینان بخشی دارند و اکنون این تجربه موفق در حفاظت از مرزها نیز به کمک مرزبانان ایرانی آمده است. برادران “هد هد” که از نظر طبقه بندی امکان معرفی پیدا کرده اند را می توان در مصادیق زیر دسته بندی کرد:

 ابابیل اس

این نمونه مجهز به سامانه ۱۲۳(پایدار کننده خودکار) و GPS است. سامانه ۱۲۳ که از طرح های نوین بخش مهندسی الکترواویونیک هسا است با هدف پرواز آسان با ایمنی بیشتر توسط خلبانان تازه کار و غیرحرفه ای در برد کوتاه و بلند به منظور تأمین نیازهای اعلام شده از سوی نیروهای مسلح ساخته شده است.

این سامانه دارای قابلیت های متنوعی است از جمله پرواز آسان با ایمنی بیشتر توسط خلبان غیرحرفه ای(در برد بلند و کوتاه)، برخاست خوکار و فرود نیمه خودکار، برنامه ریزی و هدایت روی یک مسیر دلخواه به کمک سامانه ناوبری جهانی، امکان قطع نمودن ارتباط پایگاه با پهپاد، ارسال اطلاعات از پهپاد به پایگاه به صورت ۱۷ کانال مجزا شامل کانال های دیجیتال مربوط به دور موتور، اندازه زوایای اوجگیری و غلت، مقدار سوخت، ولتاژ باتری ها، ارتفاع، سرعت پیمایش و چند کانال آزاد.

همچنین نصب دوربین فیلمبرداری و ارسال تصویر، پرواز تا ارتفاع ۱۴۰۰۰ پا(حدود ۴۲۰۰ متر)، امکان عملیاتی نمودن فلیر در ۳۲ مرحله به طور جداگانه و پرتاب از روی پرتابگر نیوماتیک و راکتی از ویژگی های این نمونه است.

 نمونه ای از ابابیل مجهز به دوربین در دماغه

در سامانه های ابابیل نوع اس، وجود ارتباط داده ای از پهپاد به پایگاه و مشاهده آنها روی رایانه های ایستگاه زمینی، کمک فراوانی به خلبان می کند تا از وضعیت پرنده در هر لحظه آگاهی یابد. در صورت بروز هرگونه ایرادی در سامانه می توان ابابیل را از حالت GPS خارج نموده و توسط قطب نمای دیجیتال به هدایت هواپیما ادامه داد و در صورتی که برای قطب نما هم مسأله ای پیش آید خلبان کنترل هواپیما را به عهده گرفته و آن را به پایگاه بازمیگرداند.

داده های ارسالی از پهپاد به پایگاه عبارتند از زاویه غلت(roll)، زوایه اوجگیری(pitch)، ارتفاع از سطح، دور موتور، وضعیت باتری، نمودار مسیر پرواز(trajectory)، طول و عرض جغرافیایی، فاصله از پایگاه، جهت، سرعت و موقعیت لحظه ای پرنده و سایر اطلاعات. با توجه به این داده ها می توان ابابیل را به مسافت های دور و خارج از دید فرستاد و سپس به پایگاه اولیه بازگرداند.

به علاوه سامانه می تواند بدون دریافت هیچگونه اطلاعات هدایتی از ایستگاه زمینی تا مسافتی که سوخت موجود اجازه می دهد توسط GPS روی مسیر از پیش تعیین شده حرکت نماید و پس از بازگشت در محدوده قابل تعریف قبلی برای مثال ۱۵۰ کیلومتر، دوباره شروع به گرفتن اطلاعات از ایستگاه نماید و همچنین قادر است تا جایی که سوخت موجود است حرکت نموده و در انتهای مسیر با چتر فرود آید و یا به هدف از پیش تعیین شده برخورد کند.

 صاعقه۲

همانند صاعقه۱ این پرنده نیز به عنوان یک هواپیمای هدف جهت آموزش پرسنل پدافند هوایی به منظور ایجاد توانایی در ردگیری هدف های پرنده و همچنین ارزیابی عملکرد سامانه های ضدهوایی با بهینه سازی طرح موفق صاعقه۱ طراحی و تولید گردیده است و توسط ایستگاه کنترل زمینی متحرک، هدایت و کنترل می گردد.

هواپیمای صاعقه۲ هم توسط پرتابگر JATO پرتاب می گردد. این پرنده با داشتن بازتابنده(رفلکتور) و منور(فلایر) این امکان را فراهم می آورد تا در دید رادار یا جستجوگر فروسرخ موشک ها به اندازه یک هواپیمای واقعی دیده شود تا شبکه موشک های هدایت شونده راداری و حرارتی بتوانند آن را به عنوان هدف هوایی، تشخیص داده و به سوی آن شلیک کنند.

 صاعقه۲ با داشتن خط انتقال داده متشکل از تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی هواپیما و ایستگاه کنترل زمینی قابل حمل و سبک مجهز به رایانه های مناسب می تواند در ارتفاع ۱۰ تا ۱۲ هزار پایی(۳۰۰۰ تا ۳۶۰۰ متری) و برد ۵۰ کیلومتری پرواز نماید.

از آنجایی که صاعقه۲ به منظور هدف قرارگرفتن توسط موشک های راداری استفاده می شود لازم است هواپیما در ارتفاع مناسب تا برد زیاد پرواز نماید. بنابراین جهت هدایت و کنترل هواپیما کاربر نیاز به داشتن اطلاعات پروازی هواپیما دارد. به این منظور خط انتقال داده و ایستگاه زمینی امکان دستیابی کاربر به این اطلاعات را فراهم می کند.

هدایت و کنترل این هواپیما به دو صورت نیمه خودکار یعنی با اعمال فرامین کاربر به صورت رادیویی با توجه به دریافت اطلاعات پروازی هواپیما و مأموریت تعیین شده هدایت می شود. در حالت تمام خودکار، مختصات نقاط مسیر پرواز و ارتفاع از سطح دریا توسط کاربر از طریق ایستگاه زمینی پیش از پرواز در حافظه تجهیزات الکترونیکی پرنده ذخیره می شود. هواپیما پس از پرواز و قرار گرفتن در حالت مأموریت توسط خلبان با استفاده از GPS و ارتفاع سنج، خود را در مسیر از پیش تعیین شده قرار می دهد.

 ایستگاه کنترل زمینی این پرنده به عنوان سامانه ارسال اطلاعات و فرامین مورد نیاز جهت هدایت و کنترل پرنده که به وسیله خلبان اعمال می گردد توانایی برقراری ارتباط uplink و downlink، دریافت اطلاعات پروازی، ذخیره سازی و نمایش اطلاعات دریافت شده را دارد.

صاعقه۲ پس از طی مسیر برنامه ریزی شده به صورت خودکار با تغییر مسیر به مبدأ پرواز خود و یا هر نقطه از پیش تعیین شده باز می گردد. بازیافت این هواپیما معمولاً توسط چتر صورت گرفته و در شرایط اضطراری خلبان می تواند آن را روی باند فرود آورد. در هنگام بازیافت با چتر به منظور جلوگیری از وارد شدن ضربه به بدنه هواپیما از ضربه گیرهای تعبیه شده در زیر هواپیما استفاده می گردد.

جنس بدنه این نمونه نیز از مواد مرکب بوده و کاربرد آن علاوه بر هدف پرنده به منظور آموزش و تمرین پرسنل پدافند موشکی و راداری، فریب دشمن در صحنه نبرد نیز است.

طول این نمونه صاعقه ۲٫۸۱ متر، دهانه بال ۲٫۶۰ متر، بیشینه جرم پرتاب ۶۰ کیلوگرم، بیشینه سرعت ۲۳۰ تا ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت و مداومت پرواز آن ۴۵ تا ۶۰ دقیقه است.

 دوربین های مورد استفاده

در بحث استفاده از دوربین های پیشرفته نیز خوشبختانه صنایع دفاعی کشورمان پیشرفت های زیادی داشته است که از جمله آنها دوربین ساعد-۳ است. این دوربین یک سامانه عکسبرداری دیجیتال هوایی با خروجی ویدئویی برای مشاهده تصویر و عکسبرداری در موقعیت دلخواه است. این سامانه قابلیتهای عکسبرداری به صورت خودکار و دستی، روشن و خاموش شدن سامانه در صورت نیاز، بازیافت تصاویر هوایی گرفته شده بدون نیاز به خارج کردن دوربین از محفظه، ذخیره سازی در کارت های حافظه CF با ظرفیت ۴ و۸ گیگابایت و امکان عکسبرداری در شرایط محیطی مختلف به جهت بازدهی گسترده حساسیت حسگر(ISO) را دارد.

این سامانه دارای یک دوربین ۲۱ مگاپیکسل بوده که ابعاد هر پیکسل ۶٫۲*۶٫۲ میکرومتر با نسبت تصویر ۳:۲ بوده و حجم فایل خام هر عکس آن حدود ۲۵ مگابایت است، بنابراین بیشینه تعداد تصاویر قابل ذخیره ۳۲۰ عدد برای کارت حافظه ۸ گیگ خواهد بود.

 دوربین ساعد-۳

فاصله زمانی عکسبرداری این سامانه در حالت خودکار ۴ الی ۸ ثانیه و زاویه دید افقی آن ۲۴ درجه(لنز ۸۰) یا ۴۰ درجه(لنز ۵۰) است. سامانه ساعد-۳ حدود ۳٫۵ کیلوگرم جرم داشته، ابعاد آن ۱۲۰*۲۰۰*۲۴۰ میلیمتر است که آن را برای نصب روی پهپادهایی در رده مهاجر-۲ مناسب کرده.

هرچند با اشراف و توان بالای اطلاعاتی نیروهای مسلح و سربازان گمنام امام زمان (عج)، امنیت مرزهای ایران علی رغم وجود تهدیدات و ناامنی های فراوان در اطراف کشورمان، قابل تحسین است اما می توان با بهره گیری گسترده از پهپادهای ایرانی، راه را برای کاهش نیروی انسانی و هزینه های مادی در این فعالیتها باز کرد

موضوع نفوذ ایران در کشورهای آمریکای لاتین، مسأله‌ای است که مدت هاست ذهن سیاستمداران آمریکایی را به خود مشغول کرده و تاکنون موضع گیری‌های متعددی در این زمینه از سوی آمریکا مطرح شده است. در این میان، برخی رسانه‌ها و شخصیت‌های آمریکایی، پا را از این فرا‌تر گذاشته و ضمن طرح نظریات توطئه محور، از وجود «ارتشی نامرنی» تحت هدایت ایران در آمریکای لاتین سخن می‌گویند.

به گزارش «تابناک»، سایت شبکه خبری «الجزیره» با انتشار مطلبی به بررسی موضوعی پرداخته که گویا به تازگی برخی رسانه‌ها و شخصیت‌های آمریکایی با نام «ارتش نامرئی» ایران در آمریکای لاتین از آن یاد می‌کنند. در این مطلب خلاصه وار آمده است:

هنگام تأمل درباره جنگ احتمالی با ایران، بد نیست نگاهی به نقشه‌هایی بیندازیم که پایگاه‌های آمریکا در مجاورت ایران را مشخص می‌کند و در عمل نشان می‌دهد این کشور تحت محاصره پایگاه‌های آمریکایی قرار گرفته است، حال آن که در مجاورت آمریکا، هیچ پایگاه نظامی متعلق به ایران وجود ندارد.

با وجود این، راه‌های فراوانی برای جبران این موقعیت وجود دارد که یکی از آن‌ها، اتهامی است که این روز‌ها به ایران زده می‌شود و آن، داشتن یک «ارتش نامرئی» است.

برای نمونه، یکی از مطالب سایت The Blaze به تازگی اظهار می‌داشت: «ایران با رویکردی تهاجمی در حال تشکیل یک ارتش نامرئی از نوکیشان است تا از طریق بخش‌های ضعیف‌تر مرز جنوبی آمریکا، به درون ایالات متحده نفوذ کنند».

این سایت اینترنتی توسط «گِلن بِک»، مفسر سیاسی، پایه گذاری شده است. وی که ادعا می‌کند 10 درصد مسلمانان تروریست هستند، می‌گوید گزارش‌های مربوط به ارتش نامرئی را از «مقامات آمریکایی و کار‌شناسان امنیت ملی» به دست آورده است.

البته این گونه ادعا‌ها، سال هاست که توسط نومحافظه کاران، صهیونیست‌ها و دیگر گروه‌هایی که از «صدور آموزه‌های اسلام تندروی شیعه» به آمریکای لاتین نگران هستند، ابراز می‌شود. این گروه‌ها به مواردی از جمله شیوع خالکوبی‌های فارسی میان زندانیان جنوب آمریکا، برای اثبات مدعای خود اشاره می‌کنند.

سایت The Blaze در مطلب خود به نقل از «یک مقام آمریکایی» می‌نویسد: «اکنون آنچه ایران آرزو دارد، ایجاد یک گروه واسطه تروریستی است که بتواند به آسانی از گارد مرزی آمریکا بگذرد. چه کسی شک می‌کند که یک مهاجر غیرقانونی آمده از ونزوئلا، مکزیک و یا دیگر کشورهای منطقه، یک نیروی «جهادی» باشد؟

همین مقامات و کار‌شناسان ناشناخته آمریکایی، ستاره اول گزارشی بودند که «واشنگتن پست» در ماه اوت منتشر کرد. در این گزارش با نام «با طعمه کلاس‌های مذهبی، ایران در تلاش برای عضوگیری از مردم آمریکای لاتین است»، به موضوعی مشابه پرداخته شده بود.

این گزارش، داستان دانشجویی به نام «کارلوس» را روایت می‌کرد که مدعی بود در سال ۲۰۱۰ برای آموزش اسلام و فرهنگ ایرانی به ایران سفر کرده بود. وی سپس به اسلام علاقه مند شده و تصمیم می‌گیرد به حوزه علمیه قم برود. در آنجا، وی با شمار زیادی از شهروندان آمریکای لاتین مواجه می‌شود که علاقه شدیدی به فراگیری اسلام از خود نشان می‌دادند. با این حال، وی به جرم جاسوسی بازداشت شده و به مکزیک بازگردانده می‌شود و اکنون در تلاش است تا از دولت آمریکا پناهندگی بگیرد.

البته هرچند در این گزارش، کارلوس می‌گوید که هدف ایران، چیزی جز آموزش‌های اسلامی نبوده، واشنگتن پست نتیجه می‌گیرد که حکومت ایران در تلاش است تا از راه مرزهای جنوبی آمریکا، به این کشور راه یابد.

همین موضوع، دستمایه ساخت فیلم به اصطلاح مستندی نیز شد که در سال ۲۰۱۱ از شبکه اسپانیولی زبان آمریکا (یونی ویژن) پخش شد. در این فیلم، فردی که گفته می‌شد به بهانه تحصیل علوم اسلامی به ایران رفته تا از این کشور اطلاعات به دست آورد، اظهار می‌داشت: «ایرانی‌ها می‌خواهند همه حکومت‌های جهان را با حکومت مشابه خود جایگزین کنند و آن‌ها عاشق کشتار خود و دیگران به نام الله هستند».

یکی از تأثیرات کمپین معرفی ایران به عنوان تهدیدی مستقیم علیه آمریکا، «قانون مقابله با ایران در نیمکره غربی» بود که در دسامبر ۲۰۱۲ به تصویب رسید. بر پایه این قانون، وزارت امور خارجه آمریکا موظف می‌شد راهبردی برای ارزیابی نفوذ ایران در آمریکای لاتین و مقابله با آن تدوین کند.

با این حال، بنا بر ارزیابی وزارت خارجه آمریکا در ژوئن ۲۰۱۳، اعلام شد که نفوذ ایران در آمریکای لاتین رو به کاهش است. این پاسخ، قطعاً آن چیزی نبود که «جف دونکان»، نماینده جمهوری خواه کنگره و طراح قانون مذکور در پی آن بود.

به هر حال، مجموعه این کارها و گزارش‌ها، حاکی از آن است که جریان‌هایی خاص در آمریکا تلاش دارند با اغراق درباره ماهیت اقدامات ایران در آمریکای لاتین، این کارها را تهدیدی مستقیم علیه امنیت ملی آمریکا جلوه داده و به این ترتیب، زمینه واکنشی شدید به ایران را فراهم کند.

اما الجزیره در پایان گزارش خود، نکته ظریفی در این زمینه مطرح می‌کند: «به هر ترتیب، در صورتی هم که یک ارتش نامرئی واقعاً وجود داشته باشد، جنگیدن با آن کار چندان جالبی نیست»!

از يكسو كاخ سفيد و وزارت خارجه آمريكا از انتخاب دکتر حسن روحاني به رياست جمهوري را به عنوان يك فرصت براي حل چالش هاي تاريخي دو كشور و موضوع هسته اي می دانند و از مذاکره جدی با تهران سخن می گویند و از سوی دیگر همزمان كنگره آمريكا با تصويب طرحي جدید برافزايش تحريم هاتاکید می کنند.

پس از برگزاري نخستين نشست خبري روحاني، سخنگوي وزارت خارجه آمريكا به سخنان رييس جمهوري ايران درباره مذاكره مستقيم و جدي با آمريكا و غرب براي حل موضوع هسته اي واكنش نشان داد و گفت: آمادگي خود را براي مذاكره مستقيم با ايران اعلام كرده ايم. اما توپ در زمين آن هاست.

دوشنبه گذشته نيز سخنگوي وزارت خارجه آمريكا مدعي شد كه اگر ايران براي مذاكره جدي باشد، آمريكا آماده گفتگو مستقيم با ايران خواهد بود. اما وي همزمان تاكيد كرد كه كاخ سفيد به سياست تحريم عليه ايران ادامه خواهد داد.

همزمان مجلس نمايندگان آمريكا بر روي خط ديپلماسي با ايران وارد شده و با تصويب طرح تحريم ايران اعلام كرد كه انتظار براي تغيير در سياست يكسويه دولت آمريكا غيرواقع بينانه است.

۴۰۰ نفر از نمايندگان به اين طرح راي مثبت دادند و در مقابل تنها ۲۰ نفر به آن راي منفي دادند. اين در حالي بود كه يك هفته قبل از آن ۱۲۰ عضو مجلس نمايندگان آمريكا در نامه اي به اوباما خواستار جدي گرفتن ديپلماسي با ايران شده بودند.

نمايندگان مجلس سناي آمريكا نيز براي اينكه از قافله تهديد و تحريم عقب نماند، به باراك اوباما نامه نوشته و از وي خواستند كه از فشار تحريم ها عليه ايران نكاهد.

نمايندگان سنا در اين نامه تصريح كرده بودند كه تحريم هاي آمريكا عليه ايران بايد تشديد شده و دولت اوباما گزينه نظامي را عليه ايران جدي پيگيري نمايد.

** سیاست های متناقض

طبيعي بود كه پيام هاي تناقض آميز واشنگتن به ايران كه خود را براي آغاز به كار كابينه دكتر روحاني آماده مي كند، بازخورد منفي داشته باشد.

رييس جمهوري در نخستين نشست رسانه اي خود با خبرنگاران داخلي و خارجي از آنچه رفتارها متناقض و پيام ها ناهمسو در گفتار و عمل ناميد انتقاد كرد و درباره آمادگي ايران براي گفتگو و تعامل با غرب و آمريكا براي حل اختلاف نظرها درباره برنامه صلح آميز هسته اي كشورمان سخن گفت.

حجت الاسلام روحاني روحاني تاكيد كرد: متاسفانه در آمريكا گروه فشار كه گروه جنگ طلب و مخالف گفتگوهاي سازنده است و در پي منافع يك كشور خارجي است و بيشتر هم از او دستور مي گيرد منافع يك كشور خارجي و يك گروه بر نمايندگان مجلس آمريكا تحميل شده و ما مي بينيم در اين اقدام حتي منافع آمريكا هم مدنظر قرار نمي گيرد.

رييس جمهوري در سخنانش پيامي بسيار شفاف به رهبران آمريكا فرستاد و گفت: اين مسير دوگانه آنها را به نتيجه اي نخوهد رساند و صداقت مقامات آمريكايي را زير سئوال مي برد.

ديگر مقام هاي بلندپايه كشورمان، نيز به مواضع دوگانه آمريكاي واكنش نشان داده و از جمله آيت الله هاشمي رفسنجاني، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام، با توصيف آن به عنوان بي‌تدبيري ديپلماتيك گفت: تصويب تحريم و تشديد تهديد در كار دولتي كه حركت خود را با تدبير و اميد و پرهيز از تنش در روابط خارجي آغاز كرده، بي‌تدبيري ديپلماتيك و نشان از برتري بي‌منطقي بر عقلانيت سياسي در تصميم‌گيري‌هاست.

**بي اعتمادي به سياست آمريكا

تحليلگران مستقل در آمريكا نخستين واكنش هاي كنگره و كاخ سفيد را به آغاز به كار دولت جديد ايران را ضربه به اعتبار به كاخ سفيد و برخلاف مسير اعتمادسازي و ديپلماسي دانسته اند.

از جمله گري سيك، مشاور سابق امنيت ملي در دولت هاي كارتر، فورد و ريگان با انتقاد از سياست تحريم هاي كنگره گفت: اقدام كنگره و تصويب دور جديدي از تحريم ها و بي اعتنايي به تغييرات رخ داده در فضاي سياسي اين كشور، باور و اعتماد ايرانيان در مورد نامعتمد بودن آمريكايي ها را تاييد و تقويت خواهد كرد.

همچنين فلاينت لورت و هيلاري من لورت، دو تحليلگر آمريكايي مسائل ايران رويكرد افزايش تحريم هاي آمريكا را سياست ورشكسته واشنگتن در برابر ايران هسته اي ناميده و آن را اشتباه استراتژيك آمريكا به عنوان يك قدرت جهاني ارزيابي كردند.

اين دو تحليلگر آمريكايي در مقاله اي كه روز سه شنبه مشتركا در ورلد فايننشال ريوو منتشر كردند، نوشتند: اگر آمريكا به دنبال معامله و توافق بر مبناي پيمان ان پي تي است، روحاني طرف مذاكره بسيار خوبي خواهد بود. اما اين كار نيازمند آن است كه واشنگتن سياست خود را با ان پي تي تطبيق داده و حق هسته اي ايران را به رسميت شناسد و از سياست تحريم كه به بي اعتباري جهاني واشنگتن انجاميده، دست بردارد.

*فصل الخطاب سياست خارجي آمريكا

نقطه مشتركي كه بسياري از ناظران در ايران و آمريكا بر سر آن توافق دارند، اين است كه خروجي رويكرد متناقض سياست دولت آمريكا چيزي جز افزايش بي اعتمادي ميان تهران و واشنگتن نبوده است.

دكتر روحاني به روشني اين نكته را در سخنان روز سه شنبه خود در جمع خبرنگاران داخلي و خارجي روشن ساخت كه مسير دوگانه اي كه آمريكايي ها در پيش گرفته‌اند (...) صداقت مقامات آمريكايي را زير سئوال قرار مي دهد.

تحليلگران در عين حال به سخنان ديگر رييس جمهوري كشورمان درباره اختلاف نظر ظاهري كنگره و كاخ سفيد اشاره مي كنند و مي گويند اكنون مقام هاي ايران از خود مي پرسند در سياست خارجي آمريكا چه كسي حرف آخر را زده و با چه كسي طرف هستند.

دكتر روحاني در كنفرانس خبري روز سه شنبه گفته بود كه من نمي گويم بين كنگره و دولت تقسيم كار پنهاني صورت گرفته يا نه اما آنچه براي ما مد نظر است سياست عملي آمريكا است.

به باور تحليلگران اين سخنان صريح رييس جمهوري از اين جهت اهميت دارد كه در روزهاي اخير اين احساس ايجاد شده كه مشخص نيست جمهوري اسلامي با چه كسي در دولت آمريكا طرف بوده و با آن مذاكره نمايد.

در سال هاي گذشته مقام هاي آمريكا همواره بهانه آورده اند كه مشخص نيست در ايران چه كسي تصميم گيرنده نهايي در سياست خارجي بوده و نمي دانند با چه كسي در جمهوري اسلامي مذاكره كنند!

اكنون به نظر مي رسد كه كنگره و كاخ سفيد در برابر دولت جديد ايران، در دو جهت متناقض گام بر مي دارند و اين درحاليست كه فصل الخطابي در سياست خارجي آمريكا وجود ندارد.

سخنگوي وزارت خارجه آمريكا روز سه شنبه در واكنش به تاكيد رييس جمهور كشورمان بر مذاكرات جدي گفت كه توپ در زمين ايران است.

اما به باور بسياري از ناظران در ايران و آمريكا، پيش از هر چيزي، دولت اوباما بايد بر اين تناقض و دوگانگي داخلي غلبه كرده و نقشه راه مشخص خود را براي ديپلماسي شفاف با ايران ارايه دهد.

زمان آن رسيده كه دولتمردان آمريكا پرده دوگانگي را كنار زده و نشان دهند كه فصل الخطاب در سياست خارجي آن ها چه كسي است؛ در غير اين صورت، همانگونه كه گري سيك گفته است، ديوار بي اعتمادي ميان تهران و واشنگتن بلندتر از گذشته خواهد شد و به تعبير رييس جمهور كشورمان، صداقت رهبران آمريكا براي مذاكره و حل موضوع هسته اي زير سوال خواهد رفت.

این سامانه کم نظیر در جهان شامل یک مینی کامپیوتر و نرم افزاری محاسباتی است که اطلاعات مربوط به فشار، سمت، زاویه، درجه حرارت محیط و نوع گلوله به آن داده شده و این سیستم محاسبات لازم را در کسری از ثانیه انجام داده و نقطه لازم برای تنظیم را در درسلاح ژ-3 به عنوان اسلحه سازمانی ارتش جمهوری اسلامی ایران سالهاست که در کشور ما به خدمت مشغول است. این اسلحه که با گلوله های نیرومند 51*7.62 میلی متری مسلح می شود از دقت بالایی خصوصا در حالت تیراندازی تک تیربرخوردار است. ژ-3 به صورت استاندارد بدون دوربین به کاربران تحویل می شود. در سالهای اخیر با توجه به درک نیاز برای شلیک دقیق در فواصل دور برای یگان های عملیات ویژه ارتش و یگان نیروی مخصوص ناجا، دوربین های سری هدف 3 توسط صنایع دفاعی ایران ساخته شده است.

 شلیک دقیق برای یک تیرانداز یک مسئله مهم و حیاتی به شمار می رود و دائما به آنها تاکید می شود که شاید شانسی برای دومین شلیک نباشد و باید هدف را در شبی تاریک و یا در بدترین شرایط آب و هوایی با اولین شلیک مورد هدف قرار داد.

اگرچه راه اصلی برای تربیت یک تیرانداز ماهر، تمرین زیاد است اما زمانی نیز فرا میرسد که تمرین به تنهایی جوابگو نبوده و لازم است که تجهیزات پیشرفته و مناسب نیز به کمک تیرانداز بیاید.

در بحث تیراندازی بدون دوربین و بر اساس آزمایشات به عمل آماده در طول سالهای اخیر این نتیجه به دست آمده است که شخصی با بینایی کامل و سلاحی مناسب می تواند بدون استفاده از دوربین، هدفی به اندازه یک انسان را تا فاصله 400 متری هدف قرار دهد. البته این عدد به نوعی بیشینه محسوب شده و برای رسیدن به آن نیاز به داشتن شرایط ایده آل است.

برای شلیک به اهداف در بیش از این فاصله شخص تیرانداز به دوربینی بر روی سلاح خود نیاز دارد. در سالهای اخیر با توجه به معرفی سلاح های کالیبر سنگین در خانواده سلاح های تک تیرانداز و رسیدن به اهدافی بیش از 2 کیلومتر، انواع دوربین ها و مسافت سنجهای لیزری نیز برای افزایش دقت تیرانداز طراحی و ساخته شده است. در این مطلب نگاهی به دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در این حوزه خواهیم داشت.

هدف 3؛ دوربین همه کاره ایرانی

سلاح ژ-3 به عنوان اسلحه سازمانی ارتش جمهوری اسلامی ایران سالهاست که در کشور ما به خدمت مشغول است. این اسلحه که با گلوله های نیرومند 51*7.62 میلی متری مسلح می شود از دقت بالایی خصوصا در حالت تیراندازی تک تیربرخوردار است. ژ-3 به صورت استاندارد بدون دوربین به کاربران تحویل می شود. در سالهای اخیر با توجه به درک نیاز برای شلیک دقیق در فواصل دور برای یگان های عملیات ویژه ارتش و یگان نیروی مخصوص ناجا، دوربین های سری هدف 3 توسط صنایع دفاعی ایران ساخته شده است.

ژ - 3 مجهز به دوربین ایرانی هدف 3

 این دوربین با توان بزرگ نمایی 4 برابر به کاربر سلاح ژ-3 این امکان را می دهد که با اهدافی در فواصل بیش از 400 متر و تا حدود 600 الی 800 متر نیز درگیر شود. ذکر این نکته در این جا مهم است که کالیبر 51*7.62 از نیروی بالایی برخوردار بوده و می تواند تا مسافتهای کمتر از 1 کیلومتر را به راحتی پوشش دهد. با ترکیب این سلاح با این دوربین ایرانی و بدون هزینه کردن برای ساخت سلاحی تک تیرانداز جدید می توان یک سلاح مناسب و امتحان پس داده را با دقتی بالا و توانایی درگیری با اهدافی تا فاصله نزدیک به 800 متر را در اختیار داشت.

البته دوربین هدف 3 به را می توان به عنوان یک دوربین چندکاره نام برد زیرا می توان از آن بر روی سلاح های سبک دیگر در کشور مثل سری AK47 و حتی سیمینوف نیز بهره برد. فراموش نکنید که سیمینوف نیز به عنوان یک سلاح تک تیرانداز از کالیبر 7.62 بهره برده و عمدتا برای درگیری با اهدافی در فاصله کمتر از 1 کیلومتر به کار می رود.

NVS 700 چشمانی ایرانی برای تیراندازی شبانه

دوربین هدف 3 که در بالا به آن اشاره شد سامانه ای مخصوص تیراندازی در روز بوده و در شرایط جنگ شبانه فاقد کارایی است. با توجه به تجارب زیاد ایران از سالهای جنگ در بحث جنگهای شبانه و لزوم تجهیز نیروهای نظامی کشور با تجهیزاتی برای عملیات شبانه دوربین های سری " NVS " توسط صنایع دفاعی کشور طراحی و ساخته شده است. سری 700 این دوربین ها برای استفاده بر روی سلاح های انفرادی سری AK-47 ، ژ – 3 و سیمینوف طراحی شده است.

سه سلاح مجهز به دوربین دید در شب NVS700

 این دوربین ها تنها با یک عدد باطری 1.5 ولت کار کرده و دید مناسبی را در شب به تیرانداز ارائه می دهند. از این سری از دوربین ها مدل های 800 و 900 نیز طراحی و ساخته شده است که به ترتیب بر روی مسلسلهای سنگین و به عنوان سامانه های دیده بانی از آنها استفاده می شود.

گونه 900 این دوربین ها توانایی شبکه شدن با سیستم های مسافت سنج لیزری را نیز دارد. این دوربین 1 کیلو و 800 گرم وزن داشته و توان بزرگنمایی 3.6 برابری را دارد. این دوربین با کمک نور ستارگان می تواند یک انسان را در فاصله 150 متری تشخیص دهد. این دوربین می تواند در درجه حرارتی بین 52- تا 50+ درجه سانتی گراد فعالیت کند.

مسافت سنج های لیزری دستی LH 80A  و LH 85A

همانطور که در مقدمه مطلب اشاره شد یکی دیگر از نیازهای امروز تیراندازان برای شلیک، خصوصا در بردهای بلند تخمین دقیق مسافت تا هدف است. روش های گوناگونی به مانند یگان صد متری با استفاده از دست، تخمین چشمی و یا استفاده از دوربین های عادی برای این امر به کار می رود.

مسافت سنجهای لیزری ایرانی، نمونه وسطی برای کنترل از راه دور

 اما با پیشرفت فناوری و معرفی مسافت سنجهای لیزری این امکان فراهم شد تا در زمانی بسیار کم مسافت دقیق بین مسافت سنج و نقطه مورد نظر محاسبه شود. در کشور ما نیز دو گونه از مسافت سنجهای لیزری قابل حمل توسط نفر با عنوان LH 80A و  و LH 85A طراحی و ساخته شده است. این دوربین ها با وزنی در حدود 2 کیلو و 300 گرم و با 8 باطری قلمی کار می کنند.

با استفاده از این دوربین کاربر مورد نظر می تواند تا مسافت 20 کیلومتری را پوشش داده و فاصله دقیق خود تا هدف مورد نظر در این شعاع را بدست آورد. شخص تیرانداز پس از بدست آوردن فاصله تا هدف تنظیمات لازم را بر روی دوربین سلاح خود انجام داده و اقدام به شلیک می کند.

بومی سازی سامانه BORS

تخمین مسافت مورد نظر تا هدف یکی از گام های مهم در شلیک های دقیق خصوصا در فواصل دور است. اما عوامل بسیار مهم دیگری نیز در این میان وجود دارد. زاویه تیرانداز تا هدف، دمای هوا، فشار محیط، نوع گلوله و بسیاری مسائل دیگر در بحث زدن یک هدف دخیل است.

به صورت سنتی یک تک تیرانداز باید این گونه محاسبات را یا به تنهایی و یا با همکاری کمک تیرانداز خود انجام داده و سپس اصلاحات لازم را بر روی دوربین و یا محل قرار گیری سلاح خود اعمال کند. اما چه خواهد شد اگر بسیاری از این محاسبات به صورت اتوماتیک و به وسیله یک ماشین انجام می شد؟ باید گفت که شرکت اسلحه سازی آمریکایی " Barrett " به وسیله سامانه " BORS " توانسته است تا به این نیاز پاسخ دهد.

سامانه " BORS " که مخفف عبارت " Barrett Optical Ranging System " یا "سیستم مسافت یاب اپتیکی برت" است یک انقلاب در سیستم های تیراندازی به وجود آورده است. این سامانه کم نظیر در جهان شامل یک مینی کامپیوتر و نرم افزاری محاسباتی است که اطلاعات مربوط به فشار، سمت، زاویه، درجه حرارت محیط و نوع گلوله به آن داده شده و این سیستم محاسبات لازم را در کسری از ثانیه انجام داده و نقطه لازم برای تنظیم را در درون دوربین سلاح به تیرانداز نشان می دهد.

سامانه آمریکایی BORS

 این سامانه بسیار کوچک بوده و به راحتی بر روی دوربین انواع سلاح های گوناگون قابلیت نصب را دارد. اما شاید برای شما این سوال پیش بیاید که منظور گروه دفاع و امنیت مشرق از معرفی این سیستم پیشرفته آمریکایی چیست؟

در پاسخ باید بگوییم که در بررسی تصاویر رزمایش پیامبر اعظم (ص) 8 که توسط نیروی زمینی سپاه پاسداران به انجام رسید به نمونه ایرانی این سامانه که بر روی اسلحه ضد بالگرد 20 میلی متری "آرش" نصب شده بود برخورد کردیم. البته به مانند بسیاری دیگر از دستاوردهای دفاعی ایران مسئولین امر در خصوص این سیستم سکوت ارائه کرده و هیچ گونه اشاره ای به آن نکردند تا در زمان لازم، کارآیی آن در صحنه نبرد نشان داده شود.

با کمک این وسیله، می توان توقع داشت که بالگردها یا نفرات و ستون زرهی دشمن، به راحتی و سرعت بیشتر مورد اصابت گلوله های سهمگین این سلاح مدرن و قوی قرار بگیرد.

نمونه ایرانی سامانه BORS بر روی تفنگ آرش

 
البته با توجه به این که هیچ سیستم مشابهی در دنیا به مانند این سیستم وجود نداشته و شرکت آمریکایی مذکور اولین سازنده این سیستم بوده و شباهت بسیار زیادی بین این دو سامانه وجود دارد می تواند این مسئله را با قاطعیت مطرح کرد که جمهوری اسلامی ایران موفق به مهندسی معکوس این سامانه شده یا با اطلاع از جزئیات دقیق این پروژه، دست به تولید و استفاده عملیاتی آن زده که گام بسیار بلندی در بحث افزایش توان تک تیراندازان ایرانی محسوب می شود.

نکته قابل تامل دیگر در عملیاتی شدن این سامانه این است که هنوز هیچ اطلاع رسمی یا تصویری از عملیاتی شدن این سامانه مدرن در ارتش آمریکا و واحدهای عملیاتی آن وجود ندارد و با این اوصاف، جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری است که نیروهای مسلحش به چنین سامانه ای در واحدهای رزمی و عملیاتی خود دست می یابند.

با کمک این سیستم تنها کاری که تک تیرانداز ایرانی پس از وارد کردن اعداد لازم به دستگاه است کشیدن ماشه و سپس مشاهده نابودی هدف در دوربین سلاح خود است. با توجه به رشد تکنولوژیک کشورمان در عرصه دفاعی که در بسیاری رشته ها جزء برترین کشورهای جهان محسوب می شود، می توان این دستاورد کوچک اما مهم را یکی از اقدامات مهم صنایع دفاعی کشورمان در سال اخیر دانست که قطعا عدم معرفی آن کم لطفی به این عرصه محسوب می شد و به نوعی معرفی آن، آخرین گزارش دفاعی مشرق در سال 91 خواهد بود.

 

تانک یکی از مهمترین ادوات در رزم های زمینی به حساب آمده و به نوعی از زمان جنگ دوم جهانی تا به امروز به عنوان یکی از اهرم های تاثیر گذار در تعیین نتیجه نبرد به حساب آمده است. در کشور ما ایران تلاش ها برای طراحی و ساخت یک تانک بر مبنای دانش و توان بومی از اوایل دهه 1370 شمسی آغاز شده و تانک ذوالفقار 3 امروز به عنوان محصول نهایی این پروژه به نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شده است.

شاید بتوان طرح " تانک ذوالفقار " را یکی از طولانی ترین پروژه های تاریخ دفاعی ایران به حساب آورد که هم اکنون پس از گذشتن حدود دو دهه به نتیجه رسیده است. تا به امروز 3 مدل از این تانک معرفی شده است که البته مدل اصلی که در آینده به عنوان تانک اصلی نیروهای زرهی ایران وارد عمل می شود تانک ذوالفقار 3 خواهد بود.

بر اساس اسناد رسمی، در سال 1375 شمسی اولین مدل از تانک ذوالفقار به صورت علنی رونمایی شد.

تانک ذوالفقار 1

تانک ذوالفقار 2

مدل اولیه تانک ذوالفقار 3

مدل جدید ذوالفقار 3

مدل جدید تانک ذوالفقار 3

بخشی از سامانه مسافت سنج لیزری ذوالفقار 3

همین چند روز پیش بود که خواندم باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا همچنان به سیاست خود مبنی بر این که دستش به روی ایران برای مذاکره دراز است و همان طور که یکی از اطرافیانش گفته است، از ابتدای آغاز دوران ریاست جمهوری اش تا کنون این دست به سمت ایران دراز بوده و "دستش خسته نشده و ناامید هم نشده" است.

اظهاراتی که ایران نیز فورا پاسخ آن را داد. محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران در پاسخ به اظهارات جان کری، وزیر امور خارجه امریکا گفت: «ما آماده مذاکره هستیم به شرطی که فشارهایی که به ما می آورید متوقف شوند.» در همان وقت علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز گفت: «ما اظهارات امریکا را به فال نیک می گیریم و احساس می کنیم که امریکا تلاش می کند تا تغییری در سیاست هایش بدهد، اما چگونه می توانیم به اظهارات بایدن اعتماد کنیم. علاوه بر آن قضیه پرونده هسته ای نیز یک موضوع کسالت آور شده است.»

این موضوع از دو زاویه قابل بررسی است. از یک زاویه ایران کاملا حق دارد که به صداقت امریکا در انجام مذاکرات شرکت کند. تهران چگونه می تواند به پیشنهاد مذاکره امریکا اعتماد کند در حالی که هر روز یک پرده از فشارهای امریکا علیه ایران برداشته می شود. امریکا در حالی به ایران پیشنهاد مذاکره می دهد که هر لحظه حلقه فشار تحریم ها را تنگ تر می کند و بیش از پیش به ایران فشار می آورد. در چنین فضایی ایران چگونه می تواند به فکر مذاکره با امریکا باشد و واشنگتن توقع داشته باشد که تهران صداقتش در مذاکرات را باور کند.

از زاویه دیگر این سوال مطرح می شود که چه سناریویی در این زمینه مطرح است که امریکا ناگهان به فکر دوستی با ایران افتاده است؟ اگر موضوع را از نگاه بی طرفانه بنگریم و بخواهیم پرونده روابط ایران و امریکا را بررسی کنیم در می یابیم که مانند همیشه عمدا یک پرونده تکراری و کسالت آور مطرح است. کسالت آور به این دلیل که امریکا همیشه ادعای دوستی و تلاش برای حل اختلاف ها با ایران را مطرح کرده است اما در حقیقت در خفا بازی وقیحانه ای را طراحی کرده و مایل است که ایران را در این بازی به شکل فریبانه ای وارد کند.

حقیقت این است که اگر امریکا ابراز تمایل می کند که می خواهد با ایران آشتی کند به این دلیل است که مصالحش به سمتی رفته که باید از در دوستی با ایران در آید. در سوریه امریکا علنا زمین گیر شده و در عراق نیز بدون همراهی ایران کاری نمی تواند از پیش ببرد. در لبنان رسما بازی را به ایران باخته است و در مصر نیز به سمتی می رود که بر خلاف میل امریکا ایران جای پای محکمی بیابد. به علاوه جای پای ایران در تمامی کشورهای عربی به ویژه کشورهای متاثر از انقلاب های عربی نیز به زودی مستحکم خواهد شد.

از سوی دیگر امریکا همچنان با بوق و کرنا کردن و اغراق در پروژه ایران هراسی توانسته است که در گیر و دار بحران اقتصادی اش فروش فزاینده ای برای بازار تسلیحاتی خود داشته باشد. بنا به گزارش کنگره امریکا که دو ماه پیش منتشر شده میزان صادرات امریکا در سال 2011 با فروشی سه برابری به 85.3 میلیارد دلار رسیده چرا که درخواست های تازه ای از سوی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دریافت کرده است. امریکا به پروژه ایران هراسی به چشم یک منبع مالی پول ساز می نگرد. در این صورت چگونه می تواند ادعا کند که از خیر این منبع پول ساز می گذرد و با ایران طرح دوستی می ریزد؟

مساله دیگر این که امریکا چگونه می تواند با ایران وارد گفت وگو شود در حالی که همچنان حامی قاطع اسرائیل است و تلاویو نیز به هیچ روی قصد ندارد از خصومت ورزی های خود علیه ایران بکاهد. چگونه می توان باور کرد که امریکا واقعا به دنبال ناکام گذاشتن ایران هسته ای نیست در حالی که مجله فارن پالسی وابسته به وزارت امور خارجه امریکا به صراحت می گوید که باید تلاش های ایران هسته ای را ناکام گذاشت. با این همه دلیل آیا واقعا ایران حق دارد به دست دوستی امریکا اعتماد نکند؟

سخن گفتن از آینده روابط ایران و آمریکا به‌خصوص در این زمان که بازار گمانه‌زنی‌ها، سناریو نویسی‌ها و شایعات داغ است، کار آسانی نیست. تحلیل‌ها در خصوص روابط مستقیم ایران و آمریکا زمانی مطرح شد و گسترش یافت که روزنامه نیویورک‌تایمز مدعی شد ایران و آمریکا توافق کرده‌اند بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا مذاکرات مستقیمی درباره موضوع هسته‌ای ایران داشته باشند

۱ـ کسب مشروعیت برای اوباما در آغاز دوره دوم ریاست جمهوری‌اش: اوباما تلاش می‌کند با نشان دادن عزم جدی برای مذاکره با ایران و حل مسئله هسته‌ای، اندکی از فشارهای اقتصادی و سیاسی که در داخل آمریکا گریبان‌گیرش است رهایی پیدا کند و خود را رئیس‌جمهوری موفق معرفی کند.

۲ـ واقف شدن به قدرت جمهوری اسلامی ایران در منطقه: آمریکا به این نتیجه رسیده است که ایران نفوذ زیادی در منطقه به‌ویژه در میان همسایگانش دارد. بنابراین می‌خواهد به وسیله تعامل با ایران از این ظرفیت بهره‌مند شود.

اوباما معتقد است جمهوری اسلامی ایران در حوزه خاورمیانه نه‌تنها دولتی ضعیف نیست بلکه بالاترین قدرت نظامی را در مجموعه کشورهای اسلامی این منطقه دارد. در کنار آن ایران دارای نفوذ وسیع در جوامع مسلمان خاورمیانه‌ای است. تجربه افغانستان و لبنان به آمریکایی‌ها نشان داده که برای حل بسیاری از مشکلات در خاورمیانه تهران مرکزیت دارد و کمک‌های جمهوری اسلامی ایران کلیدی است.

۳ـ صلح‌طلب نشان دادن ایالات‌متحده: اوباما می‌خواهد به جهانیان نشان دهد که این ایران است که حاضر به مصالحه نیست و وی تمام تلاشش را برای حل مسئله ایران کرده است. از طرفی این اقدام راه را برای تصویب دیگر قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران باز کند.

۴ـ پرهزینه بودن گزینه نظامی: «انجمن دانشمندان آمریکایی» در نشستی که ۱۶ نوامبر ۲۰۱۲ در دانشگاه جان هاپکینز برگزار کرد، به بررسی چند سناریوی محتمل در روابط ایران و آمریکا و تاثیراتش بر اقتصاد جهانی پرداخت. درگزارش این نشست به ۶ سناریو در آینده روابط ایران و آمریکا پرداخته شده است که عبارتند از: افزایش فشار، بستن خلیج فارس و منزوی نمودن ایران، حملات دقیق و حساب شده، بمباران و حمله فراگیر، تهاجم تمام‌عیار و کاهش فشارها؛ که کاهش فشارها با ۵۷,۱۶۳,۶۱۳,۱۰۰ دلار و تهاجم تمام‌عیار با ۱,۵۵۹,۲۳۳,۴۶۳,۳۹۳ دلار به ترتیب کم‌ترین و بیشترین هزینه را برای آمریکا و اقتصاد جهانی دربر داشته است. بنابراین طبیعی به نظر می‌رسد که آمریکا در صدد است از راه‌های کم‌هزینه‌تری برای رسیدن به اهدافش در ایران استفاده کند.

پیشنهاد آمریکا برای مذاکره مستقیم با ایران در حالی مطرح می‌شود که این کشور میلیاردها دلار در رسانه‌ها و مقابله با ایران سرمایه‌گذاری شده است، اختلافات واشنگتن ـ تهران همواره مورد حمایت رژیم صهیونیستی و لابی قوی آنها در کنگره آمریکا بوده است؛ اهرمهای اقتصادی در سیاست تحریم همه‌جانبه تا نادیده گرفتن همه مقررات و قوانین تجارت آزاد از سوی دولت آمریکا به‌کار گرفته شده است. اخیراً کنگره آمریکا در حال بررسی دور تازه‌ای از تحریم‌هایی است که یک رشته محدودیت‌های مالی و بازرگانی را شامل می‌شود. هدف از تحریم‌های جدید ورشکسته کردن اقتصاد ایران می‌باشد. طی این تحریم‌های جدید که هنوز به تصویب نهایی نرسیده است: بخش‌های کشاورزی، صنعتی و واردات مواد اولیه جهت تولید هدف قرار داده می‌شود. تجارت غیرنفتی ایران با محدودیت‌های شدیدی مواجه می‌شود. تجارت ایران با اغلب کشورهای جهان ناممکن می‌گردد.تمامی دارایی‌های ایران در خارج از کشور مسدود می‌شود. صادرات کالاهای خارجی به ایران غیرممکن می‌شود. کشورهای صادرکننده ماشین‌آلات به ایران و بانک‌هایی که در این راستا مبادلات مالی به نفع ایران انجام می‌دهند، در فهرست سیاه آمریکا قرار می‌گیرند. اقدام عملی دولت اوباما در سیاست تحریم با هدف «تسلیم» جمهوری اسلامی ایران است و چتر تهدید در این سیاست هر روز گسترده‌تر شده است و هم‌چنان دولت اوباما همواره پنجره نیمه‌بازی را نشان داده تا سیاست درهای بسته خود را نسبت به جمهوری اسلامی ایران توجیه‌پذیر نمایش دهد. بنابراین آن‌چه به عنوان نتیجه می‌توان اظهار داشت این مسئله است که اگرچه به ظاهر ایالات‌متحده به شکل جدی خواهان مذاکره با ایران است اما در عمل نشانه‌ای مبنی بر عزم راسخ آن‌ها مشاهده نمی‌شود.

همان‌طور که گفتیم دیوار بی‌اعتمادی بین ایران و آمریکا هم‌چنان بلند است و آمریکا با هرچه بیشتر کردن تحریم‌ها نشان داده است که تنها به منافع خود می‌اندیشد.

اظهاراتی که ایران نیز فورا پاسخ آن را داد. محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران در پاسخ به اظهارات جان کری، وزیر امور خارجه امریکا گفت: «ما آماده مذاکره هستیم به شرطی که فشارهایی که به ما می آورید متوقف شوند.» در همان وقت علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز گفت: «ما اظهارات امریکا را به فال نیک می گیریم و احساس می کنیم که امریکا تلاش می کند تا تغییری در سیاست هایش بدهد، اما چگونه می توانیم به اظهارات بایدن اعتماد کنیم. علاوه بر آن قضیه پرونده هسته ای نیز یک موضوع کسالت آور شده است.»

این موضوع از دو زاویه قابل بررسی است. از یک زاویه ایران کاملا حق دارد که به صداقت امریکا در انجام مذاکرات شرکت کند. تهران چگونه می تواند به پیشنهاد مذاکره امریکا اعتماد کند در حالی که هر روز یک پرده از فشارهای امریکا علیه ایران برداشته می شود. امریکا در حالی به ایران پیشنهاد مذاکره می دهد که هر لحظه حلقه فشار تحریم ها را تنگ تر می کند و بیش از پیش به ایران فشار می آورد. در چنین فضایی ایران چگونه می تواند به فکر مذاکره با امریکا باشد و واشنگتن توقع داشته باشد که تهران صداقتش در مذاکرات را باور کند.

از زاویه دیگر این سوال مطرح می شود که چه سناریویی در این زمینه مطرح است که امریکا ناگهان به فکر دوستی با ایران افتاده است؟ اگر موضوع را از نگاه بی طرفانه بنگریم و بخواهیم پرونده روابط ایران و امریکا را بررسی کنیم در می یابیم که مانند همیشه عمدا یک پرونده تکراری و کسالت آور مطرح است. کسالت آور به این دلیل که امریکا همیشه ادعای دوستی و تلاش برای حل اختلاف ها با ایران را مطرح کرده است اما در حقیقت در خفا بازی وقیحانه ای را طراحی کرده و مایل است که ایران را در این بازی به شکل فریبانه ای وارد کند.

حقیقت این است که اگر امریکا ابراز تمایل می کند که می خواهد با ایران آشتی کند به این دلیل است که مصالحش به سمتی رفته که باید از در دوستی با ایران در آید. در سوریه امریکا علنا زمین گیر شده و در عراق نیز بدون همراهی ایران کاری نمی تواند از پیش ببرد. در لبنان رسما بازی را به ایران باخته است و در مصر نیز به سمتی می رود که بر خلاف میل امریکا ایران جای پای محکمی بیابد. به علاوه جای پای ایران در تمامی کشورهای عربی به ویژه کشورهای متاثر از انقلاب های عربی نیز به زودی مستحکم خواهد شد.

از سوی دیگر امریکا همچنان با بوق و کرنا کردن و اغراق در پروژه ایران هراسی توانسته است که در گیر و دار بحران اقتصادی اش فروش فزاینده ای برای بازار تسلیحاتی خود داشته باشد. بنا به گزارش کنگره امریکا که دو ماه پیش منتشر شده میزان صادرات امریکا در سال 2011 با فروشی سه برابری به 85.3 میلیارد دلار رسیده چرا که درخواست های تازه ای از سوی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دریافت کرده است. امریکا به پروژه ایران هراسی به چشم یک منبع مالی پول ساز می نگرد. در این صورت چگونه می تواند ادعا کند که از خیر این منبع پول ساز می گذرد و با ایران طرح دوستی می ریزد؟

مساله دیگر این که امریکا چگونه می تواند با ایران وارد گفت وگو شود در حالی که همچنان حامی قاطع اسرائیل است و تلاویو نیز به هیچ روی قصد ندارد از خصومت ورزی های خود علیه ایران بکاهد. چگونه می توان باور کرد که امریکا واقعا به دنبال ناکام گذاشتن ایران هسته ای نیست در حالی که مجله فارن پالسی وابسته به وزارت امور خارجه امریکا به صراحت می گوید که باید تلاش های ایران هسته ای را ناکام گذاشت. با این همه دلیل آیا واقعا ایران حق دارد به دست دوستی امریکا اعتماد نکند؟

پهپادها یا همان پرنده های هدایت پذیر از دور در زمینه های مختلف عملیات های نظامی و غیرنظامی وسیله ای شناخته شده هستند که در برخی موارد حتی گوی سبقت را از ماهواره ها و هواپیماهای سرنشین دار نیز ربوده اند.

مأموریت شناسایی و نظارت هوایی بیشترین حجم کاری پهپادها را در سراسر دنیا به خود اختصاص داده است. یکی از مزیت های مهم این وسائل در مأموریت های شناسایی، توانایی پرواز چند ساعته تا چند روزه روی هدف به صورت مداوم است، کاری که از عهده ماهواره های جاسوسی که عموماً در ارتفاعات نچندان بالا مستقر هستند بر نمی آید و هواپیماهای سرنشین دار هم بیشتر به دلیل محدودیت های تحمل انسان امکان پرواز طولانی مدت را ندارند.

در عملیات های رزمی هم که بخش مهم دیگر مأموریت های پهپادها را تشکیل می دهد، حذف خطر آسیب دیدن خلبان به عنوان بخشی از توان دفاعی که هم به سرعت قابل جایگزینی نیست و هم هزینه ای چند میلیون دلاری برای آموزش و تمرین وی صرف می شود، حذف تبعات ناشی از به اسارت در‌آمدن او توسط دشمن، ارزانتر تمام شدن طیفی از مأموریت های تهاجمی در صورت اجرا توسط پهپاد و آماده به کار بودن بالاتر آنها نسبت به هواپیماهای سرنشین دار برخی از مزیت های مهم این وسائل هوایی هستند.

به علاوه در کاربردهای پلیسی و امنیتی، مأموریت های جستجو و نظارت هوایی، پایش مرزها و حفاظت از منابع طبیعی هم پهپادها روز به روز بیشتر جای خود را باز می کنند در حالی که اغلب، نیاز به افزودن امکانات بیشتر و تغییرات طراحی نسبت به نمونه نظامی ندارند.

از اینرو کشورهای مختلفی برای رفع نیازهای داخلی و کسب منافع اقتصادی از طریق فروش سامانه های بدون سرنشین در بازارهای نظامی و غیرنظامی دست به کار ساخت نمونه های مختلفی از پهپادها شده اند. در این گزارش به معرفی پهپادهای ساخته شده توسط چند کشور مهم منطقه و مقایسه ای کوتاه با مشابه ایرانی آنها می پردازیم. پیش از این در گزارش های مستقلی نمونه های گوناگون پهپادهای ایرانی را معرفی کرده بودیم.

هند؛ همکاری های مشترک از ابتدا

کشور تاریخی هندوستان سابقه ای به نسبت طولانی و بیش از نیم قرن در صنایع هوافضایی دارد. مونتاژ هواپیماهای جنگی روسی و انگلیسی اولین تلاش های این کشور در این عرصه را شکل داد که با تلاش های ناموفق برای ساخت نمونه بومی هواپیمای جنگنده پیگیری شد.

فعالیت های این کشور در زمینه پهپادها از همان ابتدا به کارهای صهیونیست ها در این عرصه گره خورد. به عقیده برخی کارشناسان پس از موفقیت رژیم اشغالگر قدس در استفاده عملیاتی از پهپاد در 1982، هندی ها هم در سال بعد اولین نمونه پهپاد را با کمک گرفتن از این رژیم برای بسترسازی در جهت راه اندازی زیرسامانه های مختلف لازم، به تولید رساندند، تا 4 سال بعد مشغول کار روی بخش هایی نظیر ارسال و دریافت تصاویر و کنترل و هدایت بوده و در 1988 برنامه طراحی و ساخت یک پهپاد شناسایی را آغاز نمودند.

حاصل این برنامه پهپاد «نیشهات» بود که در 1995 اولین پرواز خود را به انجام رساند. این پهپاد از یک طرح ساده و شناخته شده استفاده نموده و مانند بسیاری از پروژه های دفاعی هندی، مسیری بسیار طولانی را برای توسعه و رسیدن به تولید انبوه پیموده است به طوریکه بخشی از آزمایش های نهایی آن در سال 2002 به پایان رسید.

شاید دلیل این امر دسترسی این کشور به محصولات صنایع غربی و شرقی و خریداری پهپادهای مختلف خارجی خصوصاً نمونه هایی مانند هرمس اسرائیلی باشد در حالی که کشورهایی مانند آفریقای جنوبی که از نظر منابع با هند چندان قابل مقایسه نیستند سریعتر از هندی ها طرح هایی در این رده رابه نتیجه رساندند.

رقابت تاریخی هند با چین و پاکستان خصوصاً‌ در زمینه موازنه قوای نظامی باعث شد تا با ادامه دادن همین مسیر و ارتباط با صنایع هوافضایی کشورهای دیگر خصوصاً روسیه و البته رژیم صهیونیستی، در عصر دسترسی کشورهای در حال توسعه به فناروی های پیشرفته، کاستی های خود را تا حدود زیادی جبران کرده و امروزه نمونه های جدیدی از پهپاد را با کمک شرکت های خارجی ساخته و به خدمت بگیرند.

در زمینه پهپادهایی با موتور جت، «لاکشیا» نخستین نمونه هندی است که در سال 1985 برای اولین بار پرواز کرد و با 15 سال تأخیر در سال 2000 وارد تولید شد. مأموریت های آن شامل هدف پروازی سرعت بالا و شناسایی است. بیشینه سرعت این پهپاد کمتر از 850 کیلومتر بر ساعت و برد آن نیز کمتر از 150 کیلومتر است.

پهپاد لاکشیا

خانواده پهپادهای «راستوم» با سه نمونه مختلف، دسته دیگری از پهپادهای هندی هستند که نام خود را از یک متخصص هوافضایی هندی گرفته اند. راستوم-1 که با الهام از هواپیمای «لانگ-ئی-زد» طراحی شده توسط برت روتان ساخته شد، در سال 2009 نخستین پرواز خود را انجام داده و طبق طراحی باید به مداوت پروازی 12 ساعت دست یابد. این پهپاد 5.12 متر طول، 7.9 متر دهانه بال، بیشینه سرعت 225 کیلومتر بر ساعت و سقف پرواز 8000 متر دارد.

«راستوم-اچ» با طراحی کاملاً متفاوت با راستوم-1، پهپادی بزرگ برای مأموریت های طولانی به مدت 24 ساعت است که به برد و سقف پرواز بالاتری نیز دست می یابد. این پهپاد 9.5 متری با دهانه بال 20.6 متر، قادر به حمل 350 کیلوگرم محموله بوده، به بیشترین برد 1000 کیلومتر و سقف پرواز 10668 متر دست می یابد.

راستوم-اچ

راستوم-اچ شباهت بسیاری به پهپاد اسرائیلی «هرون» دارد که باز هم نشان دهنده ارتباط صنعت پهپادی آنها با هند است. نمونه ای از این پهپاد با نام راستوم-2 برای اجرای مأموریت های تهاجمی تحت توسعه قرار دارد.

مهمترین طرح پهپادی هندی ها که در مراحل ابتدایی طراحی است، پهپاد تهاجمی «آئورا» نام دارد که با استفاده از طرح بال پرنده شباهت های زیادی با پهپادهایی نظیر «آر-کیو-170»، «نئورون» و «فانتوم ری» یافته است. هم از نظر علوم مختلف هوافضا و هم از بابت زیرسامانه های عملیاتی، این پهپاد یک جهش رو به جلو برای صنعت پهپادی هند به شمار می رود. قرار است این پهپاد کمتر از 15 تن جرم و دست کم 9هزار متر سقف پرواز داشته و در سال 2015 نخستین پرواز خود را به انجام برساند.

طرحی منتشر شده از پهپاد هندی آئورا

پاکستان؛ آهسته و پیوسته

سابقه پاکستان در صنایع هوایی هر چند با همسایه شرقی اش هند چندان قابل مقایسه نیست اما در زمینه پهپادها به مراتب بیشتر تلاش کرده است.

پاکستانی ها از اوائل دهه 1980 فعالیت های پهپادی خود را آغاز نموده و هر دو بخش خصوصی و دولتی آن در این زمینه فعالیت می کنند.

بیش از 30 نمونه پهپاد مختلف در این کشور ساخته شده که بیشتر شامل پهپادهای کوچک و متوسط با مداوت پرواز چند دقیقه تا کمتر از 8 ساعت است. برخی نمونه ها مانند پهپاد «فالکو» که تحت امتیاز ایتالیا ساخته می شود، به مداومت پرواز 14 ساعت دست یافته و البته از نظر زیرسامانه ها نیز در رده پیشرفته ترین پهپادهای پاکستان قرار می گیرند.

ظاهراً ساختار محبوب طراحان پاکستانی، بدنه استوانه ای یا مکعب مستطیلی، بال بالا، دم H شکل متصل به بالها و یک موتور ملخی در انتهای بدنه است که البته در بسیاری از پهپادهای متوسط دنیا نیز از گذشته تاکنون استفاه شده است.

به جز یک نمونه پهپاد هدف با نام «نیشان-تی-جی-1000» با موتور توربوجت به نظر می رسد بقیه نمونه های پاکستانی از موتورهای ملخی استفاده می کنند.

نمونه موتور جت از پهپاد نیشان

از جمله پهپادهای طراحی شده توسط این کشور می توان به «فلامینگو» با برد بیش از 200 کیلومتر، سقف پرواز تا 4200 متر، طول 5.18 و دهانه بال 7.31 متر و مداومت پروازی 6 تا 8 ساعت اشاره نمود.

فلامینگوی پاکستان

نمونه ای دیگر از محصولات پاکستانی، پهپاد «جاسوس» با دهانه بال نزدیک به 5 متر، سرعت 130 کیلومتر بر ساعت، برد 80 تا 100 کیلومتر، سقف پرواز حدود 3050 متر و مداوت پروازی 4 تا 5 ساعت است.

پهپاد جاسوس-2 پاکستان

پهپادهای عملیاتی پاکستان در مأموریت های شناسایی، هدف پرنده، عملیاتی انتحاری و آموزش هدایت پهپاد به کار می روند و طرح هایی برای ساخت پهپادهای مسلح نیز در این کشور دنبال می شود.

عمده انواع بومی پهپادهای پاکستانی دارای ساختار مشابهی هستند و در واقع هر چند از نظر کمیت، محصولات این کشور قابل توجه است اما سطح پیشرفتگی آنها تفاوت قابل توجهی با یکدیگر ندارند.

ترکیه؛ حرکت بلند پروازانه

کشور ترکیه با مونتاژ جنگنده آمریکایی اف-16 تجارب خوبی در برخی زمینه های تولید یک محصول پیشرفته هوایی بدست آورد هر چند که این به هیچ وجه به معنی ایجاد توانمندی طراحی بومی نبود.

تنوع محصولات پهپادی ترک ها با بیش از 10 نمونه مختلف، کم نیست اما جدی ترین حرکت این کشور در عرصه پرنده های بدون سرنشین با رونمایی از پهپاد آنکا(که تیها هم نامیده می شود) مشخص گردید.

صنایع هوایی ترکیه سال هاست در سایه ارتباط با صنایع پیشرفته دنیا اعتبار مناسبی برای خود کسب کرده که مونتاژ جنگنده اف-16 برای نیروی هوایی ارتش این کشور از نتایج چنین ارتباطی بود هر چند تاکنون حضور بین المللی پررنگی در مقایسه با صنایع کشورهای غربی از ترکیه دیده نشده است. بعلاوه سابقه ساخت تجهیزات و زیرسامانه های هواگردها نیز در ترکیه وجود دارد نظیر برخی سامانه های مخابراتی و یا تسلیحات هوایی.

به جز چند نمونه پهپاد کوچک و دست پرتاب، نمونه هایی هم در رده متوسط در بین محصولات این کشور دیده می شود. البته فرماندهان نظامی و سیاسی ترک به در اختیار گرفتن سریع بهترین محصولات غربی و البته رژیم صهیونیستی بیشتر اعتقاد داشته اند تا توسعه بومی محصولات. البته پهپادهای هدف نیز توسط صنایع این کشور ساخته شده است.

طرح پهپاد آنکا با دو نمونه اصلی شناسایی با مداوت پروازی بالا و رزمی برنامه ریزی شده است که نمونه اول در سال 2010 نخستین پرواز خود را انجام داده و طبق زمان بندی باید تا قبل از پایان سال 2012 به تولید برسد.

این پهپاد بزرگ با طول 8 متر، دهانه بال 17.3 متر، جرم 1600 کیلوگرم و برخورداری از یک موتور توربوپراپ به بیشترین سرعت 217 کیلومتر بر ساعت، برد نهایی 4896 کیلومتر، سقف پرواز 9144 متر و مداوت پروازی 24 ساعت دست می یابد.

پهپاد آنکا؛ محصول جاه طلبانه ترکیه

برخی کارشناسان نظامی عقیده دارند طراحان ترکیه ای با استفاده از مشاوران آمریکایی و اسرائیلی موفق به طراحی این پهپاد شده اند که تفاوت فاحشی با سایر محصولات ترکیه از نظر ابعاد و مقدورات پروازی دارد. حتی در صورت صحت نداشتن این مدعا، شباهت ساختاری آنکا با پهپادهایی چون پریدیتور آمریکا و هرمس-450 اسرائیل(که در اختیار ترکیه نیز هست) مشهود بوده و الگو برداری از این پهپادها را تأیید می کند که البته امری مرسوم برای کشورهای در حال توسعه تلقی می شود.

در هر صورت پهپاد آنکا برای کشور ترکیه یک گام جهشی محسوب می شود و سطح کیفی طراحی و تولید قابل قبول آن و اعتماد نظامیان ترک نشان دهنده عزم جدی این کشور در به نتیجه رساندن این برنامه است. خصوصاً که نمونه رزمی آن و تبلیغات گسترده برای ارائه آنکا در بازارهای بین المللی نیز مؤید همین مطلب است.

و اما ایران...

کشورمان ایران نیز که امروزه یکی از مهمترین قدرت های در منطقه غرب و جنوب غرب آسیا محسوب می شود از سال ها پیش و در واقع اواسط جنگ تحمیلی 8 ساله و تقریباً همزمان با هند و پاکستان فعالیت های خود بر روی هواپیماهای بدون سرنشین را آغاز کرده و امروز با گذشت بیش از دو دهه، ده ها نمونه از پهپادهای کوچک تا بزرگ را به تولید انبوه و استفاده عملیاتی در مناطق مختلف کشور رسانده است. محصولاتی که طی شدن روند گام به گام در توسعه آنها قابل تشخیص است.

خانواده پهپادهای متوسط مهاجر و ابابیل در نقش های شناسایی و هدف پرنده، پهپادهای موتور جت و دوربرد شاهد و کرار با همین مأموریت ها و طرح های جدیدی همچون پهپاد سفره ماهی از معروف ترین نمونه های ایرانی هستند که پیش از این به معرفی آنها پرداخته بودیم. سفره ماهی دارای یک طراحی پیشرفته از نوع نزدیک به طرح های تلفیقی بال و بدنه است که در پهپادهای جدید و در حال توسعه در دنیا دیده می شود.

پهپادهای کوچک و متوسط هر سه کشور هند و پاکستان و ترکیه مشخصات قابل مقایسه و قابل رقابتی دارند و پرداختن به مقایسه ای جزئی بین آنها هدف این گزارش نیست.

دو کشور ایران و پاکستان در زمینه تنوع محصولات رده متوسط به هم بیشتر نزدیک هستند و هند و ترکیه به دلایلی که گفته شد کمتر بر روی تأمین نیاز از طریق محصولات صرفاً بومی تأکید داشته اند.

همچنین به جز محصولات پاکستانی جدید که فقط مونتاژ این کشور بوده و نه بومی، ضعف در زیرسامانه های لازم برای کنترل از راه دور در محصولات این کشور مشهود است. در حالی که بیشترین برد اعلام شده برای پهپاد های ایرانی که بدون کمک کشورهای خارجی توسعه یافته اند به 1000 کیلومتر می رسد.

پهپادهای شاهد با برد 700 و کرار با برد 1000 کیلومتر، هر دو مشخصات عملیاتی برتری هم از نظر سرعت و هم از برد و سقف پرواز نسبت به لاکشیای هندی و نیشان پاکستانی دارند در حالی که ترک ها هیچ نمونه قابل رقابتی با این دو محصول ایرانی ندارند.

پهپاد کرار، مسلح به بمب

با مقایسه ای بین سایر محصولات ایرانی که حاصل کار چندین مجموعه مختلف صنعتی هستند و بر مبنای اطلاعات رسمی منتشر شده مشاهده می شود در تمامی رده های پهپاد از نمونه هایی با دهانه بال کوچکتر از 20 سانتیمتر تا بیش از 10 متر، محصولاتی در کشورمان ساخته شده است و تنها در رده پهپادهایی مانند راستوم-اچ هند و آنکای ترکیه تاکنون اطلاعات زیادی اعلام نشده هر چند که در بین پهپادهای جدید نمایش داده شده در حاشیه رزمایش پیامبر اعظم-7، دست کم یک نمونه می تواند در این رده قرار بگیرد.

رسمی ترین اطلاعات منتشر شده از پهپادهای ایرانی با مداومت پرواز بالا در مورد پهپاد شاهد129 است که قابلیت پرواز به مدت 24 ساعت را داشته و همچنین امکان شلیک موشک سدید را دارد. بنابر این باید گفت تنها همین نمونه از پهپادهای کشورمان از هم اکنون با نسل بعدی راستوم-اچ و آنکای ترکیه که قرار است قابلیت شلیک موشک پیدا کنند رقابت می کند. البته از نوع پیشران مورد استفاده در  شاهد129 صحبتی به میان نیامده و در صورت استفاده از موتور توربوجت یا توربوفن باید آن را در سطحی بالاتر از آنکا و راستوم-اچ قرار داد زیرا توان رسیدن به سرعتهای بالاتری نسبت به این دو را خواهد داشت که با موتور توربوپراپ به دلیل محدودیت های ذاتی آن نمی توان رسید. برد بسیار زیاد این پهپاد که 1700 تا 2000 کیلومتر عنوان شده، دیگر موضوعی است که باید به عنوان یک ویژگی مهم به آن اشاره کرد.

نکته مهم اینجاست که متخصصان کشورمان از همان ابتدای راه صنعت پهپاد، در تحریم دولت ها و صنایع خارجی قرار داشته و با اتکا به توان داخلی موفق به توسعه و تولید بیش از 500 فروند از انواع مختلف هواپیماهای بدون سرنشین در این سال ها شده اند.

البته الگوبرداری از طرح های موفق و مطرح خارجی نیز در برخی پهپادهای جدید ایرانی مشهود است که به عنوان یک راه حل میانبر پذیرفته شده در طراحی محصولات، مورد قبول است اما توسعه زیرسامانه های مختلف حتی موتور و تولید انبوه آنها در داخل کشور به انجام می رسد که سبب سرپا ماندن صنعت پهپاد در کشورمان حتی با وضع تحریم های شدیدتر در چند سال اخیر شده است.

بنابراین به جرأت می توان گفت جایگاه جمهوری اسلامی ایران در این صنعت نه تنها در منطقه بلکه در دنیا بسیار بالا بوده همانگونه که افتخاراتی نظیر تصویربرداری طولانی مدت و عبور از روی ناوهای هواپیمابر و ناوشکن های نیروی دریایی آمریکا و پایگاه های این کشور در زمان اشغال عراق در چند سال گذشته نیز اثبات عملی این جایگاه بوده است.